Het is oké!

Ik had het me echt voorgenomen: blijf positief! En toch lag ik gisteren ver onder mijn deken een keihard potje te janken. Maar weet je, dat is helemaal oké!

Soms is het gewoon even te veel. Dan stapelen kleine dingen zich op, en knal je ineens keihard met je kop tegen de muur.

Ik zit in mijn hormonale tijd van de maand, het is winter en we zitten al vier weken in een voorlopig uitzichtloze lockdown met de kinderen. Kinderen die het liefst de hele dag dezelfde liedjes willen horen, op vaste tijden voedsel nodig hebben, hulp of bemiddeling nodig hebben, troep maken in huis, en ‘s avonds echt niet altijd als makke schaapjes naar bed gaan. Me-time haal ik ‘s avonds in, waardoor ik veel te laat naar bed ga, en slaaptekort is natuurlijk ook niet bevorderlijk.

Je kunt je nog zo voornemen om dankbaar te zijn voor alles wat je wèl hebt (en dat ben ik ook echt hoor!) en om te genieten van alle kleine dingen. Maar geef toe: soms lukt dat gewoon even niet.

Gelukkig had Luc gisteren zijn handen vrij, kon ik na het zoveelste kinderliedje zeggen “Sorry schatjes, ik trek het even niet meer,” en heb ik inderdaad in mijn bed liggen huilen en vervolgens een uur heerlijk geslapen. ‘s Middags heeft hij de kinderen mee naar buiten genomen en ‘s avonds kon ik terecht bij mijn lieve papa en mama, waar ik zonder oordeel mijn hele hart even goed kon luchten. Met een dikke knuffel van pap, want 1,5 meter is soms ook even te veel. Nu lag ik weer heel laat in bed, maar wel een heel stuk lichter dan daarvoor.

Het is helemaal oké, het is soms nodig om ook die negatieve emoties te beleven. Er tegen vechten heeft dan juist het tegenovergestelde effect. Ik kan sinds een paar jaar gelukkig vrij goed naar de situatie en naar mezelf kijken, en toegeven dat het even niet lekker loopt voor een dag of twee. Wanneer ik dat accepteer, voelt het meteen al lichter. En er komt altijd een nieuwe dag, waarop je weer met nieuwe intenties kunt starten.

Dus vandaag zet ik mijn schouders er weer onder, en ga ik plezier maken met mijn lieve schatjes, misschien dans ik straks de tjoe-tjoe-wa wel een keertje mee.

Houd vol! Blijf positief, of soms even niet.
Het is oké!